Jednoręki Tyr w mitologii

Tytuł drugiego (wobec dokonanych zmian) albumu cyklu "Louve" sugeruje, że jego akcja będzie nawiązywała do mitologii nordyckiej. Tyr to jeden z najważniejszych bogów w germańskim panteonie - bóg nieba, sprawiedliwej wojny i strategii - pierwotnie pełniący rolę bóstwa naczelnego, później zastąpiony przez Odyna. Od jego imienia języki germańskie nazwały drugi dzień tygodnia: w języku angielskim Tuesday znaczy dzień Tyra. W serii "Thorgal" został on wspomniany w historii "Łzy Tjaziego".

Poświęcenie własnej dłoni przez Tyra opisane zostało w jednym z rozdziałów poematu "Gylfaginning". Tyr był jedynym bogiem, który miał odwagę zbliżać się do i karmić Fernira, ogromnego wilka, jednego z trójki dzieci spłodzonych przez Lokiego z olbrzymką Angerbodą. Według przepowiedni, Fernir miał przynieść na bogów nieszczęście, dlatego w pewnym momencie Asowie postanowili go uwięzić, posuwając się w tym celu do podstępu. Dwie pierwsze próby nie powiodły się, bestia zrywała pęta, którymi próbowano go obezwładnić pod pretekstem sprawdzenia jego ogromnej siły. Wreszcie zwrócono się do krasnali, a te wykonały magiczny sznur Gleipnir, wyglądający z pozoru na cienki i bardzo delikatny, lecz w istocie niezwykle wytrzymały. Fernir wyczuł jednak podstęp i powiedział, że zgodzi się na trzeci z kolei sprawdzian siły, polegający na związaniu go sznurem, pod warunkiem, że jeden z bogów włoży mu do pyska swoją dłoń. Tyr nie zawahał się, spełnił jego prośbę, lecz kiedy oszukany Fernir nie mógł wydostać się z pułapki, ponieważ Gleipnir zaciskał się tym bardziej, im bardziej wilk się szamotał, odgryzł znajdującą się w paszczy prawą dłoń Tyra (ilustracja: "Tyr i Fenrir" autorstwa szwedzkiego artysty Johna Bauera z 1911 roku). W ten sposób bogowie zatriumfowali, aczkolwiek podczas Ragnaröku, Fernir oswobodzi się i pożre samego Odyna, zostając później zgładzonym przez jego syna Widara. Z kolei Tyr stoczy śmiertelną walkę z Garmem, psem strzegącym bramy piekieł, o którym usłyszeć można z ust Strażniczki Kluczy w albumie "Ponad Krainą Cieni".

W sferze domysłów pozostaje, w jaki sposób scenarzysta komiksu wykorzysta fragment mitologii na własny użytek. Mając w pamięci, że Louve przyjaźni się z wilczym stadem, a Fernir był wilkiem, można przypuszczać, że to właśnie będzie element łączący losy córki Thorgala z historią jednorękiego boga.